May I see you licence, please ?
Door: Patries
Blijf op de hoogte en volg Patricia
07 Oktober 2018 | Verenigde Staten, Chicago
helaas komt aan alles een einde dus ook aan mijn reis en ik moet eerlijk zeggen, ik had best nog een stukje door willen rijden want dit land krijg je nooit genoeg van ( ik niet tenminste )
dat ik het motel gisterenavond toch nog gevonden heb was inderdaad wel een klein gelukje ...... maar als de nood aan de man ( vrouw ) zou zijn gekomen had ik wel een ander motel genomen, ik had echt niet in de auto hoeven slapen. de receptioniste die me gisteren had ingecheckt was er vanmorgen ook alweer, een flinke tante die nog studeerde ( hotel management ) en dit er als bijbaantje bij deed. maar gisterenavond tot 22.00 uur en dan vanmorgen weer om 08.00 uur beginnen is wel een beetje te veel van het goede. ik complimenteerde haar met het snelle internet en ik moet zeggen, dat had ik niet verwacht omdat het pand er toch een beetje sjabbie sjiek uitzag ....... het was sinds afgelopen februari over gegaan van Motel 6 naar "Americas Best Value Inn" en ik had er nog nooit van gehoord maar verder geen klachten want alles was prima. er stond nog wel een ontzettend ouderwetse televisie, je weet wel met zo'n grote achterkant en nog een klein formaat ook. andere motels hadden allemaal een grote flatscreen met 300 kanalen ............... heb eigenlijk alleen voor ik ging slapen naar CNN gekeken.
vanmorgen dus de laatste dag begonnen en ik ben na de koffie richting centrum van Peoria vertrokken, maar helaas dat helemaal afgezet vanwege "the Whiskey Daddle Races" en wat is dat nu weer dacht ik ? ik heb net even op internet gekeken en het blijkt een festival te zijn waar men whiskey barrels van de ene locatie naar de andere moet brengen en het is een oude traditie vanaf midden 19e eeuw. ach ja, elk land heeft wel wat, wij hebben koekhappen .............. je werd bij het naderen van het centrum door de politie omgeleid en toen raakte Navi even in de war, daar had hij niet op gerekend natuurlijk maar uiteindelijk, als je maar gewoon door blijft rijden kom je vanzelf wel weer uit bij een straat waar je wel in kunt rijden. over de politie gesproken: IK BEN AANGEHOUDEN ! jawel, door de Sheriff himself met loeiende sirenes ............ nee hoor, geintje - van die sires dan :) ik werd aan de kant gezet omdat ik blijkbaar te hard door de stad reed: 40 miles i.p.v. 25 miles. ik heb gelukkig alleen een waarschuwing gekregen. hij was trouwens heel aardig ( bijna de zelfde outfit als Moosy maar dan bruin ) en vroeg gelijk waar ik vandaan kwam en hoe lang ik nog zou blijven en hij moest natuurlijk mijn ( internationale ) rijbewijs zien. binnen 5 minuten mocht ik weer doorrijden. weer een ervaring rijker, je kunt nu toch niet meer beweren dat ik nooit iets meemaak, toch ?
ik was op het moment van de aanhouding op zoek naar "the Illinois River" die dwars door de stad loop want van daaruit heb je een prachtig uitzicht op de skyline van Peoria en die heb ik gevonden. ik had dus nu zicht op de plek waar ik door de afzettingen niet kon komen maar nu dus wel foto's ( en een filmpje ) vanaf de overkant. ze hebben in Peoria trouwens ook "Twin Towers" maar dat zijn geen kantoorgebouwen maar appartementen, redelijk duur als ik het zo bekijk.
na de middag ben ik dan toch maar richting Chicago gaan rijden. auto moest om 18.00 uur worden ingeleverd maar daar wilde ik lekker de tijd voor nemen. niet dat ik bang was het niet te kunnen vinden want dat is op airports altijd heel eenvoudig maar je weet maar nooit wat je onderweg tegenkomt, zoals vanmiddag dus een aanrijding ( niet ik !!! ) waardoor er een half uur vertraging met file ontstond maar geen paniek want ik had alle tijd nog. moest nog wel even aftanken en dat heb ik zelf maar even gedaan bij een van de laatste tankstations vlak voor aankomst op de airport want als je het laat doen door Hertz rekenen ze bijna het dubbele, zo dwingen ze mensen de auto weer met een volle tank in te leveren denk ik zo. inleveren was een fluitje van een cent maar het afscheid van Navi was moeilijk maar er zijn geen tranen gevallen. stond binnen 15 minuten bij de shuttlebus en die heeft me naar de terminal gebracht.
was best druk in de hal maar ik kon gelukkig zelf inchecken bij de automaat dus ik hoefde niet aan te sluiten in de enorme rij.
douane & security gingen ook heel erg snel en nu ben ik dan klaar voor vertrek. vlucht gaat pas om 23.40 dus ik moet mezelf nog even vermaken, met dit reisverslag onder anderen, en een beetje shoppen.
het is nu 20.00 uur en de Gate is nog niet eens bekend. had net wel even een halve hartverzakking want er werd omgeroepen dat de vlucht naar Reykjavik onmiddellijk moest boarden anders zouden de deuren dicht gaan ! maar dat bleek om de vlucht van Icelandair te gaan en dat ben ik niet, adem in, adem uit, adem in, adem uit .................
maak me op voor een lange nacht, hoop dat ik een beetje kan slapen aan boord maar dat zal wel lukken denk ik. morgen de hele dag te besteden in Reykjavik, vertrek pas dinsdagochtend om 06.00 uur.
bye bye USA, graag tot de volgende keer, moet wel nog een keer in New Orléans terecht komen , toch ???
liefs, Patries
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley